Skip to main content

ŚB 10.45.10

Devanagari

श्रीशुक उवाच
इति मायामनुष्यस्य हरेर्विश्वात्मनो गिरा ।
मोहितावङ्कमारोप्य परिष्वज्यापतुर्मुदम् ॥ १० ॥

Text

śrī-śuka uvāca
iti māyā-manuṣyasya
harer viśvātmano girā
mohitāv aṅkam āropya
pariṣvajyāpatur mudam

Synonyms

śrī-śukaḥ uvāca — Śukadeva Gosvāmī said; iti — thus; māyā — by His internal illusory potency; manuṣyasya — of Him who appears as a human; hareḥ — Lord Śrī Hari; viśva — of the universe; ātmanaḥ — the Soul; girā — by the words; mohitau — bewildered; aṅkam — upon their laps; āropya — raising; pariṣvajya — embracing; āpatuḥ — they both experienced; mudam — joy.

Translation

Śukadeva Gosvāmī said: Thus beguiled by the words of Lord Hari, the Supreme Soul of the universe, who by His internal illusory potency appeared to be a human, His parents joyfully raised Him up on their laps and embraced Him.