ŚB 9.16.13
Devanagari
रेणुका दु:खशोकार्ता निघ्नन्त्यात्मानमात्मना ।
राम रामेति तातेति विचुक्रोशोच्चकै: सती ॥ १३ ॥
राम रामेति तातेति विचुक्रोशोच्चकै: सती ॥ १३ ॥
Text
reṇukā duḥkha-śokārtā
nighnanty ātmānam ātmanā
rāma rāmeti tāteti
vicukrośoccakaiḥ satī
nighnanty ātmānam ātmanā
rāma rāmeti tāteti
vicukrośoccakaiḥ satī
Synonyms
reṇukā — Reṇukā, the wife of Jamadagni; duḥkha-śoka-artā — being very much aggrieved in lamentation (over her husband’s death); nighnantī — striking; ātmānam — her own body; ātmanā — by herself; rāma — O Paraśurāma; rāma — O Paraśurāma; iti — thus; tāta — O my dear son; iti — thus; vicukrośa — began to cry; uccakaiḥ — very loudly; satī — the most chaste woman.
Translation
Lamenting in grief for the death of her husband, the most chaste Reṇukā struck her own body with her hands and cried very loudly, “O Rāma, my dear son Rāma!”