Skip to main content

ŚB 9.3.1

Devanagari

श्रीशुक उवाच
शर्यातिर्मानवो राजा ब्रह्मिष्ठ: सम्बभूव ह ।
यो वा अङ्गिरसां सत्रे द्वितीयमहरूचिवान् ॥ १ ॥

Text

śrī-śuka uvāca
śaryātir mānavo rājā
brahmiṣṭhaḥ sambabhūva ha
yo vā aṅgirasāṁ satre
dvitīyam ahar ūcivān

Synonyms

śrī-śukaḥ uvāca — Śrī Śukadeva Gosvāmī said; śaryātiḥ — the king named Śaryāti; mānavaḥ — the son of Manu; rājā — ruler; brahmiṣṭhaḥ — completely in awareness of Vedic knowledge; sambabhūva ha — so he became; yaḥ — one who; — either; aṅgirasām — of the descendants of Aṅgirā; satre — in the arena of sacrifice; dvitīyam ahaḥ — the functions to be performed on the second day; ūcivān — narrated.

Translation

Śrī Śukadeva Gosvāmī continued: O King, Śaryāti, another son of Manu, was a ruler completely aware of Vedic knowledge. He gave instructions about the functions for the second day of the yajña to be performed by the descendants of Aṅgirā.