Skip to main content

CC Ādi-līlā 4.52

Texto

apāraṁ kasyāpi praṇayi-jana-vṛndasya kutukī
rasa-stomaṁ hṛtvā madhuram upabhoktuṁ kam api yaḥ
rucaṁ svām āvavre dyutim iha tadīyāṁ prakaṭayan
sa devaś caitanyākṛtir atitarāṁ naḥ kṛpayatu

Palabra por palabra

apāram—sin límite; kasya api—de alguien; praṇayi-jana-vṛndasya—de la gran cantidad de amantes; kutukī—aquel que es curioso; rasa-stomam—el grupo de dulzuras; hṛtvā—robando; madhuram—dulce; upabhoktum—disfrutar; kam-api—algo; yaḥ—quien; rucam—brillo; svām—propio; āvavre—cubierto; dyutim—brillo; iha—aquí; tadīyām—relativo a Él; prakaṭayan—manifestando; saḥ—Él; devaḥ—la Suprema Personalidad de Dios; caitanya-ākṛtiḥ—que tiene la forma de Śrī Caitanya Mahāprabhu; atitarām—grandemente; naḥ—a nosotros; kṛpayatu—muestre Él Su misericordia.

Traducción

«Śrī Kṛṣṇa deseaba saborear el néctar de las dulzuras sin límite del amor de una entre la gran cantidad de Sus amorosas doncellas [Śrī Rādhā] y por esto ha adoptado la forma de Śrī Caitanya. Ha saboreado ese amor mientras ocultaba Su piel oscura con el refulgente color amarillo de Ella. Que Śrī Caitanya nos confiera Su gracia.»

Significado

Los versos 51 y 52 son el Prathama Śrī Caitanyâṣṭaka 2 y Dvitīya Śrī Caitanyâṣṭaka 3, respectivamente, del Stava-mālā de Śrīla Rūpa Gosvāmī.