Skip to main content

CC Ādi-līlā 6.67

Texto

vraja-janārti-han vīra yoṣitāṁ
nija-jana-smaya-dhvaṁsana-smita
bhaja sakhe bhavat-kiṅkarīḥ sma no
jala-ruhānanaṁ cāru darśaya

Palabra por palabra

vraja-jana-ârti-han—¡oh, Tú, que disminuyes todas las condiciones dolorosas de los habitantes de Vṛndāvana!; vīra—¡oh, héroe!; yoṣitām—de mujeres; nija—personales; jana—de los compañeros; smaya—el orgullo; dhvaṁsana—destruyendo; smita—cuya sonrisa; bhaja—adoran; sakhe—¡oh, querido amigo!; bhavat-kiṅkarīḥ—Tus sirvientas; sma—ciertamente; naḥ—a nosotras; jala-ruha-ānanam—un rostro exactamente como una flor de loto; cāru—atractivo; darśaya—por favor, muestra.

Traducción

«¡Oh, Señor, que apartas las aflicciones de los habitantes de Vṛndāvana! ¡Oh, héroe de todas las mujeres! ¡Oh, Señor, que destruyes el orgullo de Tus devotos con Tu sonrisa tierna y dulce! ¡Oh, amigo! Nosotras somos Tus sirvientas. Te rogamos cumplas nuestros deseos y nos muestres Tu atractiva cara de loto.»

Significado

Este verso, relacionado con la danza del rāsa de Kṛṣṇa con las gopīs, pertenece al Śrīmad-Bhāgavatam (10.31.6). Cuando Kṛṣṇa desapareció del grupo de Sus compañeras durante la danza, las gopīs, al verse separadas de Kṛṣṇa cantaron así.