Skip to main content

CC Antya-līlā 17.72

Texto

anudghāṭya dvāra-trayam uru ca bhitti-trayam aho
vilaṅghyoccaiḥ kāliṅgika-surabhi-madhye nipatitaḥ
tanūdyat-saṅkocāt kamaṭha iva kṛṣṇoru-virahād
virājan gaurāṅgo hṛdaya udayan māṁ madayati

Palabra por palabra

anudghāṭya — sin abrir; dvāra-trayam — las tres puertas; uru — fuertes; ca — y; bhitti-trayam — tres muros; aho — ¡qué maravilloso!; vilaṅghya — superar; uccaiḥ — muy altos; kāliṅgika — de Kāliṅga-deśa, en el distrito de Tailaṅga; surabhi-madhye — entre las vacas; nipatitaḥ — caído; tanu-udyat-saṅkocāt — por retraer dentro del cuerpo; kamaṭhaḥ — una tortuga; iva — como; kṛṣṇa-uru-virahāt — debido a fuertes sentimientos de separación de Kṛṣṇa; virājan — aparecer; gaurāṅgaḥ — el Señor Śrī Caitanya Mahāprabhu; hṛdaye — en mi corazón; udayan — surgir; mām — a mí; madayati — enloquece.

Traducción

«¡Qué maravilloso! Śrī Caitanya Mahāprabhu salió de Su residencia sin abrir las tres puertas, que estaban fuertemente cerradas. Después superó tres muros muy altos, y más tarde, debido a los fuertes sentimientos de separación de Kṛṣṇa, cayó entre las vacas del distrito de Tailaṅga y retrajo Sus extremidades como una tortuga. Śrī Caitanya Mahāprabhu, que adoptó esa forma, brota en mi corazón y me hace enloquecer.»