Skip to main content

Śrīmad-bhāgavatam 1.14.20

Texto

daivatāni rudantīva
svidyanti hy uccalanti ca
ime jana-padā grāmāḥ
purodyānākarāśramāḥ
bhraṣṭa-śriyo nirānandāḥ
kim aghaṁ darśayanti naḥ

Palabra por palabra

daivatāni — las Deidades de los templos; rudanti — parecen estar llorando; iva — así; svidyanti — sudando; hi — ciertamente; uccalanti — como si fuera a salir; ca — también; ime — estas; jana-padāḥ — ciudades; grāmāḥ — aldeas; pura — pueblos; udyāna — jardines; ākara — minas; āśramāḥ — ermitas, etc.; bhraṣṭa — desprovistos de; śriyaḥ — belleza; nirānandāḥ — desprovistas de toda felicidad; kim — qué clase de; agham — calamidades; darśayanti — habrán de manifestarse; naḥ — a nosotros.

Traducción

Las Deidades parecen estar llorando en el templo, lamentándose y transpirando. Dan la impresión de estar a punto de irse. Todas las ciudades, aldeas, pueblos, jardines, minas y ermitas están ahora desprovistos de belleza y de toda felicidad. No sé qué clase de calamidades nos aguardan ahora.