Skip to main content

Śrīmad-bhāgavatam 1.19.22

Texto

āśrutya tad ṛṣi-gaṇa-vacaḥ parīkṣit
samaṁ madhu-cyud guru cāvyalīkam
ābhāṣatainān abhinandya yuktān
śuśrūṣamāṇaś caritāni viṣṇoḥ

Palabra por palabra

āśrutya — justo después de oír; tat — eso; ṛṣi-gaṇa — los sabios reunidos; vacaḥ — hablando; parīkṣit — Mahārāja Parīkṣit; samam — imparcial; madhu-cyut — dulce al oído; guru — grave; ca — también; avyalīkam — absolutamente cierto; ābhāṣata — dijo; enān — todos ellos; abhinandya — congratuló; yuktān — presentando debidamente; śuśrūṣamāṇaḥ — estando deseoso de oír; caritāni — actividades de; viṣṇoḥ — la Personalidad de Dios.

Traducción

Todo lo que los grandes sabios hablaron era muy grato al oído, estaba lleno de significado y fue presentado de modo apropiado como algo absolutamente cierto. Así que, después de oír a los grandes sabios, Mahārāja Parīkṣit, deseando oír hablar de las actividades del Señor Śrī Kṛṣṇa, la Personalidad de Dios, los congratuló.