Skip to main content

Śrīmad-bhāgavatam 4.23.38

Texto

vaicitravīryābhihitaṁ
mahan-māhātmya-sūcakam
asmin kṛtam atimartyaṁ
pārthavīṁ gatim āpnuyāt

Palabra por palabra

vaicitravīrya — ¡oh, hijo de Vicitravīrya (Vidura)!; abhihitam — explicada; mahat — gran; māhātmya — grandeza; sūcakam — despertar; asmin — en esta; kṛtam — ejecutada; ati-martyam — extraordinaria; pārthavīm — relacionada con Pṛthu Mahārāja; gatim — avance, destino; āpnuyāt — se debe conseguir.

Traducción

El gran sabio Maitreya continuó: Mi querido Vidura, te he narrado lo mejor que he podido la historia de Pṛthu Mahārāja, que enriquece nuestra actitud devocional. Todo el que aproveche esos beneficios, regresa también al hogar, de vuelta a Dios, como Mahārāja Pṛthu.

Significado

La palabra śrāvayet, que se mencionó en un verso anterior, indica que no solo hay que leer para uno mismo, sino que también hay que hacer que los demás lean y escuchen. Eso se denomina prédica, y es una práctica que recomendó Caitanya Mahāprabhu: yāre dekha, tāre kaha ‘kṛṣṇa’-upadeśa (Cc. Madhya 7.128): «A todo el que te encuentres, simplemente háblale de las instrucciones de Kṛṣṇa o cuéntale narraciones acerca de Kṛṣṇa». El relato del servicio devocional de Pṛthu Mahārāja tiene tanta potencia como las narraciones acerca de la Suprema Personalidad de Dios. No hay que hacer diferencia entre los pasatiempos del Señor y las actividades de Pṛthu Mahārāja, y, siempre que tenga una oportunidad, el devoto debe tratar de hacer que los demás escuchen acerca de Pṛthu Mahārāja. No solo hay que leer sus pasatiempos en beneficio propio, sino que también hay que hacer que otros los lean y escuchen. De esa forma, todos pueden salir beneficiados.