Skip to main content

Śrīmad-bhāgavatam 4.26.25

Texto

vaktraṁ na te vitilakaṁ malinaṁ viharṣaṁ
saṁrambha-bhīmam avimṛṣṭam apeta-rāgam
paśye stanāv api śucopahatau sujātau
bimbādharaṁ vigata-kuṅkuma-paṅka-rāgam

Palabra por palabra

vaktram — cara; na — nunca; te — tuya; vitilakam — sin estar adornada; malinam — sucia; viharṣam — triste; saṁrambha — con enfado; bhīmam — peligrosa; avimṛṣṭam — sin lustre; apeta-rāgam — sin cariño; paśye — he visto; stanau — tus senos; api — también; śucā-upahatau — mojados por tus lágrimas; su-jātau — tan hermosos; bimba-adharam — labios rojos; vigata — sin; kuṅkuma-paṅka — azafrán; rāgam — color.

Traducción

Mi querida esposa, nunca, hasta el día de hoy, había visto tu cara sin adornos de tilaka; nunca te había visto tan triste, sin lustre ni cariño. Ni había visto nunca tus hermosos senos mojados con las lágrimas de tus ojos. Ni tus labios, que suelen ser tan rojos como la fruta bimba, sin su brillante color rojizo.

Significado

Toda mujer, cuando se adorna con tilaka y bermellón, está muy hermosa. Generalmente, cuando se pintan los labios con azafrán rojizo o bermellón, también están muy atractivas. Pero la conciencia y la inteligencia que no se adornan con el brillo de los pensamientos acerca de Kṛṣṇa se entristecen y pierden su lustre, de tal manera que, por muy aguda que sea la inteligencia, no se puede obtener ningún beneficio.