Skip to main content

Śrīmad-bhāgavatam 5.7.9

Texto

yatra ha vāva bhagavān harir adyāpi tatratyānāṁ nija-janānāṁ vātsalyena sannidhāpyata icchā-rūpeṇa.

Palabra por palabra

yatra — donde; ha vāva — ciertamente; bhagavān — la Suprema Personalidad de Dios; hariḥ — el Señor; adya-api — incluso hoy en día; tatratyānām — que reside en ese lugar; nija-janānām — hacia Sus propios devotos; vātsalyena — por Su afecto trascendental; sannidhāpyate — Se hace visible; icchā-rūpeṇa — conforme al deseo del devoto.

Traducción

En Pulaha-āśrama, la Suprema Personalidad de Dios, Hari, llevado del afecto trascendental que siente por Su devoto, Se hace visible ante él y satisface sus deseos.

Significado

El Señor existe siempre en diversas formas trascendentales. Como se afirma en la Brahma-saṁhitā (5.39):

rāmādi-mūrtiṣu kalā-niyamena tiṣṭhan
nānāvatāram akarod bhuvaneṣu kintu
kṛṣṇaḥ svayaṁ samabhavat paramaḥ pumān yo
govindam ādi-puruṣaṁ tam ahaṁ bhajāmi

El Señor está situado en Su propia posición, como Señor Kṛṣṇa, la Suprema Personalidad de Dios, y está acompañado por Sus expansiones, como el Señor Rāma, Baladeva, Saṅkarṣaṇa, Nārāyaṇa, Mahā-Viṣṇu, etc. Los devotos adoran a todas esas formas según sus preferencias, y el Señor, llevado del afecto, Se presenta en la forma del arcā-vigraha. A veces, por afecto o por corresponder con él, el Señor aparece personalmente ante el devoto. El devoto siempre está completamente entregado al servicio amoroso del Señor, y el Señor se hace visible ante él conforme a sus deseos. Puede aparecer en la forma del Señor Rāma, del Señor Kṛṣṇa, del Señor Nṛsiṁhadeva, etc. Así es el intercambio de amor entre el Señor y Sus devotos.