Skip to main content

Śrīmad-bhāgavatam 5.8.22

Texto

āsādita-haviṣi barhiṣi dūṣite mayopālabdho bhīta-bhītaḥ sapady uparata-rāsa ṛṣi-kumāravad avahita-karaṇa-kalāpa āste.

Palabra por palabra

āsādita — dispuesto; haviṣi — todo lo que se iba a ofrecer en el sacrificio; barhiṣi — sobre la hierba kuśa; dūṣite — cuando contaminaba; mayā upālabdhaḥ — reñido por mí; bhīta-bhītaḥ — con mucho temor; sapadi — de inmediato; uparata-rāsaḥ — dejaba de jugar; ṛṣi-kumāravat — como el hijo o discípulo de una persona santa; avahita — reprimidos por completo; karaṇa-kalāpaḥ — todos los sentidos; āste — se sienta.

Traducción

Cuando yo disponía sobre la hierba kuśa todo lo necesario para el sacrificio, el ciervo, jugando, tocaba la hierba con sus dientes y lo contaminaba todo. Y cuando yo le reñía y le echaba de allí, él se asustaba y se sentaba sin moverse, como haría el hijo de una persona santa. De esa forma, dejaba de jugar.

Significado

Bharata Mahārāja pensaba continuamente en las actividades del ciervo, olvidando que al distraerse con semejante meditación estaba acabando con su progreso en el sendero espiritual.