Skip to main content

Śrīmad-bhāgavatam 6.14.57

Texto

uttiṣṭha tāta ta ime śiśavo vayasyās
tvām āhvayanti nṛpa-nandana saṁvihartum
suptaś ciraṁ hy aśanayā ca bhavān parīto
bhuṅkṣva stanaṁ piba śuco hara naḥ svakānām

Palabra por palabra

uttiṣṭha — por favor, levántate; tāta — mi querido hijo; te — ellos; ime — todos esos; śiśavaḥ — niños; vayasyāḥ — compañeros de juegos; tvām — a ti; āhvayanti — están llamando; nṛpa-nandana — ¡oh, hijo del rey!; saṁvihartum — para jugar con; suptaḥ — has dormido; ciram — durante mucho tiempo; hi — en verdad; aśanayā — por el hambre; ca — también; bhavān — tú; parītaḥ — vencido; bhuṅkṣva — por favor, come; stanam — del pecho (de tu madre); piba — bebe; śucaḥ — lamentación; hara — disipa; naḥ — de nosotros; svakānām — tus familiares.

Traducción

Mi querido hijo, llevas mucho tiempo dormido. Ahora, por favor, levántate. Tus amiguitos te llaman para que juegues con ellos. Debes de tener mucha hambre, así que, por favor, levántate, mama de mi pecho y pon fin a nuestra lamentación.