Śrīmad-bhāgavatam 8.11.37
Texto
iti śakraṁ viṣīdantam
āha vāg aśarīriṇī
nāyaṁ śuṣkair atho nārdrair
vadham arhati dānavaḥ
āha vāg aśarīriṇī
nāyaṁ śuṣkair atho nārdrair
vadham arhati dānavaḥ
Palabra por palabra
iti — de este modo; śakram — a Indra; viṣīdantam — que se lamentaba; āha — habló; vāk — una voz; aśarīriṇī — sin cuerpo, o desde el cielo; na — no; ayam — este; śuṣkaiḥ — por nada seco; atho — también; na — ni; ārdraiḥ — por nada húmedo; vadham — aniquilación; arhati — es adecuada; dānavaḥ — este demonio (Namuci).
Traducción
Śukadeva Gosvāmī continuó: Mientras Indra, desanimado, se lamentaba de esta manera, una tétrica voz incorpórea dijo desde el cielo: «Este demonio, Namuci, no puede ser matado con nada que esté seco o húmedo».