Skip to main content

Śrīmad-bhāgavatam 8.8.6

Texto

kaustubhākhyam abhūd ratnaṁ
padmarāgo mahodadheḥ
tasmin maṇau spṛhāṁ cakre
vakṣo-’laṅkaraṇe hariḥ
tato ’bhavat pārijātaḥ
sura-loka-vibhūṣaṇam
pūrayaty arthino yo ’rthaiḥ
śaśvad bhuvi yathā bhavān

Palabra por palabra

kaustubha-ākhyam — conocida con el nombre de Kaustubha; abhūt — se generó; ratnam — una piedra preciosa; padmarāgaḥ — otra joya, llamada Padmarāga; mahā-udadheḥ — de aquel gran océano de leche; tasmin — esa; maṇau — joya; spṛhām cakre — deseó poseer; vakṣaḥ-alaṅkaraṇe — para decorar Su pecho; hariḥ — el Señor, la Suprema Personalidad de Dios; tataḥ — a continuación; abhavat — se generó; pārijātaḥ — la flor celestial llamada pārijāta; sura-loka-vibhūṣaṇam — que decora los planetas celestiales; pūrayati — satisface; arthinaḥ — dando a las personas que desean riqueza material; yaḥ — aquello que; arthaiḥ — por lo que es deseado; śaśvat — siempre; bhuvi — en este planeta; yathā — como; bhavān — Tu Señoría (Mahārāja Parīkṣit).

Traducción

El siguiente producto del gran océano fueron las famosas joyas Kaustubha-maṇi y Padmarāga-maṇi, que el Señor Viṣṇu deseó quedarse para adornar Su pecho con ellas. Seguidamente se generó la flor pārijāta, adorno de los planetas celestiales. ¡Oh, rey!, la pārijāta satisface los deseos de todos; es como tú, que cumples los deseos de todos en este planeta, satisfaciendo todas las aspiraciones.