Skip to main content

Śrīmad-bhāgavatam 9.19.13

Texto

yat pṛthivyāṁ vrīhi-yavaṁ
hiraṇyaṁ paśavaḥ striyaḥ
na duhyanti manaḥ-prītiṁ
puṁsaḥ kāma-hatasya te

Palabra por palabra

yat — qué; pṛthivyām — dentro de este mundo; vrīhi — cereales, arroz; yavam — cebada; hiraṇyam — oro; paśavaḥ — animales; striyaḥ — esposas u otras mujeres; na duhyanti — no dan; manaḥ-prītim — satisfacción de la mente; puṁsaḥ — a una persona; kāma-hatasya — por haber caído víctima de los deseos de disfrute; te — ellos.

Traducción

La persona lujuriosa no puede satisfacer su mente aunque posea en abundancia toda clase de bienes mundanos, como arroz, cebada y otros cereales, oro, animales y mujeres. Nada puede satisfacerle.

Significado

El materialista tiene por objetivo y finalidad la mejora de su condición económica, pero ese progreso material no tiene fin, pues quien no puede controlar sus deseos de disfrute nunca se sentirá complacido, aunque posea todas las riquezas materiales del mundo. En la era actual vemos que hay mucho progreso material, pero la gente sigue luchando por obtener una opulencia todavía mayor. Manaḥ ṣaṣṭhānīndriyāṇi prakṛti-sthāni karṣati. La entidad viviente es parte del Ser Supremo, pero, llevada por los deseos de disfrute, lucha continuamente por la supuesta mejora de su posición económica. Si quiere tener la mente satisfecha, debe abandonar la enfermedad de los deseos de disfrute que aqueja su corazón. Eso solo podrá lograrlo cuando se vuelva consciente de Kṛṣṇa.

bhaktiṁ parāṁ bhagavati pratilabhya kāmaṁ
hṛd-rogam āśv apahinoty acireṇa dhīraḥ

(Bhāg. 10.33.39)

Esa enfermedad del corazón puede abandonarse volviéndose consciente de Kṛṣṇa; de lo contrario, la enfermedad de los deseos de disfrute persistirá, y no le será posible encontrar la paz de la mente.