Śrīmad-bhāgavatam 9.6.23-24
Texto
tat-sutās te ca jajvaluḥ
dhundhor mukhāgninā sarve
traya evāvaśeṣitāḥ
bhadrāśva iti bhārata
dṛḍhāśva-putro haryaśvo
nikumbhas tat-sutaḥ smṛtaḥ
Palabra por palabra
dhundhu-māraḥ — el que mató a Dhundhu; iti — así; khyātaḥ — célebre; tat-sutāḥ — sus hijos; te — todos ellos; ca — también; jajvaluḥ — quemados; dhundhoḥ — de Dhundhu; mukha-agninā — por el fuego que emanaba de la boca; sarve — todos ellos; trayaḥ — tres; eva — solamente; avaśeṣitāḥ — quedaron vivos; dṛḍhāśvaḥ — Dṛḍhāśva; kapilāśvaḥ — Kapilāśva; ca — y; bhadrāśvaḥ — Bhadrāśva; iti — así; bhārata — ¡oh, Mahārāja Parīkṣit!; dṛḍhāśva-putraḥ — el hijo de Dhṛḍhāśva; haryaśvaḥ — llamado Haryaśva; nikumbhaḥ — Nikumbha; tat-sutaḥ — su hijo; smṛtaḥ — bien conocido.
Traducción
¡Oh, Mahārāja Parīkṣit!, por esa razón, Kuvalayāśva es famoso con el nombre de Dhundhumāra [«el que mató a Dhundhu»]. Sin embargo, el fuego que emanaba de la boca de Dhundhu acabó con todos sus hijos, con excepción de tres. Los supervivientes fueron Dṛḍhāśva, Kapilāśva y Bhadrāśva. De Dṛḍhāśva nació Haryaśva, cuyo hijo se llamó Nikumbha.